Phil, wat inspireerde je tot het project “96 Uur in Biel/Bienne” en hoe ben je het aangevlogen? Ik werd uitgenodigd om 96 uur in Biel/Bienne door te brengen, met volledige creatieve vrijheid. Geen plannen, gewoon rondlopen, bewust verdwalen en de stad laten zien wat ze wilde laten zien. In die vrijheid ontstaan de mooiste fotografische momenten.

Wat viel je het meest op tijdens je verblijf? De contrasten: industrie tegenover natuur, het meer, verschillende mensen. Ik zocht niet naar perfecte plaatjes, maar naar echte momenten: iemand op een bushalte, licht op een gevel. Die kleine details maken het bijzonder.

Kun je je fotografische proces beschrijven? Ik werk met een Leica, digitaal en zwart-wit film. Ik wacht geduldig op het juiste moment en vertrouw op mijn gevoel. Daarna kies ik beelden die een verhaal vertellen en emoties overbrengen.

Wat was de rol van het fotolab bij het realiseren van je visie? Het lab is essentieel. Ze begrijpen de sfeer, de toon en het gevoel dat ik in mijn foto’s wil. Het gaat niet alleen om printen, maar om het vastleggen van een gevoel. Zonder hen is het project niet compleet.

Hoe was het om je werk uiteindelijk in een expositie te zien? De foto’s groot gedrukt aan de muur zien was indrukwekkend. Ze krijgen een nieuw leven in dat formaat. Het gaf diepte en context. Het was mooi om te zien hoe mensen reageerden.

Wat maakt dit project bijzonder? Het gaat niet alleen om het documenteren van een stad. Het gaat om de emotie, om hoe het voelt om daar te zijn. Geen toeristische blik, maar echte momenten. Dat is de kern van dit project.