Kort profiel
Cody Cobb werd in 1984 geboren in Shreveport, Louisiana en woont nu in Las Vegas. Hij werd in 2018 door PDN Magazine uitgeroepen tot een van de top 30 opkomende fotografen en verschillende van zijn foto’s hebben de International Photography Exhibition Award van de Royal Photographic Society in Londen, Verenigd Koninkrijk, gewonnen. Sindsdien heeft hij zijn werk tentoongesteld in de VS en internationaal, en zijn Instagram-account @codycobb wordt gevolgd door ruim 55.000 mensen. Zijn foto’s verschijnen ook in publicaties als The California Sunday Magazine, WIRED Magazine en MADE Quarterly. In dit interview vertelt hij meer over hoe hij in de fotografie terecht is gekomen en deelt hij zijn ervaring met eenzaamheid in de wildernis.
6 VRAGEN AAN CODY COBB
Kun je ons iets vertellen over hoe je fotograaf bent geworden?
Fotografie is altijd een groot deel van mijn creatieve proces geweest, zelfs voordat ik me er volledig op toelegde fotograaf te worden. In mijn tienerjaren was ik veel bezig met computer graphics en fotografie werd voor mij een manier om texturen uit de echte wereld vast te leggen en te integreren in mijn digitaal samengestelde werken. Na verloop van tijd realiseerde ik me dat ik meer genoot van het buiten zijn met een camera dan van het binnen zijn met een computer. Met dit besef begon een lange reis om fulltime met fotografie bezig te zijn. Hoe meer tijd ik heb besteed aan mijn praktijk, hoe dieper ik me verdiep in de wildernis van het Amerikaanse Westen. Mijn doel is een manier te vinden om die ervaringen vast te leggen op een manier die ze recht doet, een uitdaging die ik nog steeds probeer uit te zoeken.
Foto: Cody Cobb
Vertel eens iets over je beelden. Wat is je speciale interesse?
Mijn laatste serie, Spectral, is een verkenning van een ongeziene wereld die slechts een kort moment bestaat wanneer bepaalde materialen worden blootgesteld aan ultraviolet licht. Bepaalde mineralen en organismen fluoresceren in levendige kleuren als ze worden blootgesteld aan dat spectrum van licht dat voor mensen onzichtbaar is. Ik ben gefascineerd door dit verschijnsel dat zo vluchtig is als mijn licht over deze vreemde oppervlakken gaat. Ik denk dat mijn interesse ligt in die voorbijgaande momenten in de wildernis als licht en geometrie op één lijn liggen. Ik heb het gevoel dat eenzaamheid op deze enorme plaatsen me helpt gevoeliger te worden voor die korte momenten, waarvan sommige maar een paar seconden bestaan voordat ze vervagen.
Foto: Cody Cobb
Hoe kies je de kleuren, compositie, thema's enz.
Ik laat me leiden door serendipiteit en nieuwsgierigheid naar de plaatsen die ik fotografeer. Geen van mijn foto's is gepland, ik ben toevallig op het juiste moment op de juiste plaats. Mijn tijd als ontwerper lijkt de manier te hebben gevormd waarop ik bepaalde relaties van vorm, compositie en kleur waarneem. Het voelt alsof mijn hersenen zijn ingesteld op het herkennen van bepaalde harmonieën als ze verschijnen.
Foto: Cody Cobb
Waar komt deze interesse vandaan?
Ik heb eenzaamheid altijd als ongelooflijk therapeutisch ervaren, ik denk dat zoveel tijd alleen doorbrengen in the middle of nowhere me in staat heeft gesteld te observeren hoe ik mijn omgeving verwerk. Ik ben zo gefascineerd door de manier waarop onze hersenen de wereld om ons heen samenstellen op basis van beperkte zintuiglijke informatie.
Foto: Cody Cobb
Hoe raak je geïnspireerd? En wat inspireert je het meest? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?
Hoe cliché het ook klinkt, de aarde zelf is mijn grootste inspiratiebron. Ik heb voortdurend ontzag voor de kracht van geologische krachten en erosie over enorme tijdschalen.
Wat zijn je plannen voor de rest van de dag?
Ik ga vandaag naar de Mojave woestijn om van de zon te genieten en wat rotsen te beklimmen.
