8 VRAGEN AAN FLORIAN W. MÜLLER

Kun je ons vertellen hoe je in de fotografie terecht bent gekomen?   

Mijn vader ontwikkelde zijn eigen microscoopfoto's (hij was professor in neuropathologie en werkte in hersenonderzoek) in onze kelder. Toen ik heel klein was, keek ik toe hoe hij dat deed en toen er een foto ontstond van een wit vel papier in de ontwikkelvloeistof, klikte er iets in mij. Toen ik 6 was, gaf hij me mijn eerste camera (Agfa Rapid met de instellingen "zon", "wolken" en "flits") en liet me die maken.

Daarna volgde een oude Voigtländer en leerde hij me spelen met diafragma, tijd en ISO (ASA in die tijd). Maar het was nog een lange weg om professioneel fotograaf te worden. Ik werkte lange tijd als journalist, spreker en presentator, maar fotografeerde altijd. Ook in opdracht en voor bureaus. Nadat ik met twee bevriende fotografen een eigen expositie had georganiseerd en die een groot succes was, groeide het verlangen om professioneel verder te gaan als fotograaf. Toen werd ik geaccepteerd als professional in de BFF.

Florian W. Müller voor zijn tentoonstellingswerken, Foto: Jan Ole Schmidt

Vertel me eens wat meer over je foto's. Wat is je speciale interesse? Hoe kies je de kleuren, compositie, onderwerpen, enz.).

Het kan heel spontaan zijn, ik ben een grote fan van het principe van "serendipiteit", iets vinden waar je niet naar op zoek was. Daarvoor moet je voortdurend je antennes omhoog houden en leren om het ongewone te zien, zelfs in het gewone. Als het op foto's aankomt, ben ik duidelijk een vriend van donkere tinten en donkere beelden. Maar dit ontstaat, net als veel andere dingen, vaak onbewust. Veel van mijn schilderijen getuigen ook van mijn zwak voor expressionistische kunstenaars, vooral Lyonel Feininger. Ook deze invloed wordt vaak onbewust gestuurd in mijn schilderijen.

Florian W. Müller voor zijn tentoonstellingswerken, Foto: Jan Ole Schmidt

Wat inspireert jou? En waar raak je door geïnspireerd? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?  

In de eerste plaats wat mij omringt. Maar dat is vaak pas het begin. In Keulen zag ik een betonnen kerk ontworpen door Gottfried Böhm en ik was gefascineerd door de wisselwerking tussen het heilige gebouw, de kleurrijke kerkramen en de betonnen structuur. Dit resulteerde in een serie die ik na intensief onderzoek fotografeerde in Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland.

Films zijn ook een grote inspiratiebron.

Foto: Florian W. Müller

Je laat momenteel de biologische diversiteit van dieren en planten zien in je tentoonstelling "Equilibrium". Waar komt deze interesse vandaan?

Ik ben door mijn ouders heel dicht bij de natuur opgevoed, mijn vader kende elke boom bij zijn voornaam. Als je dan kijkt naar de onderlinge verbondenheid van flora en fauna en ziet wat we doen met de biodiversiteit, namelijk deze dagelijks decimeren, dan ontstaat het verlangen om te laten zien wat we met deze diversiteit doen. Bovendien werd ik geweldig gesteund in mijn werk door het Senckenberg Instituut, dus het was een groot genoegen.

Foto: Florian W. Müller

Hoe kies je de juiste producten voor je motieven?

Kijken, me het uiteindelijke beeld voorstellen, het licht in mijn hoofd instellen en bedenken hoe het zal worden samengesteld. Dan het achtergrondonderzoek naar de individuele dieren of planten (in het geval van "Equilibrium"). Dit resulteert vaak in nog een laag voor de uiteindelijke foto's. Dan de overweging hoe de foto's gepresenteerd moeten worden. WhiteWall is hiervoor een geweldige sparringpartner, omdat sommige presentatievormen niet eens op het radarscherm staan.

Foto: Florian W. Müller

Heb je nog andere fotografische projecten gepland die je met ons wilt delen?

De series van "Equilibrium" zijn nog lang niet af, ik werk parallel verder aan planten en dieren. Daarnaast zijn er nog andere ideeën buiten deze motieven. Paddenstoelen bijvoorbeeld!

Ik heb ook veel ideeën op het gebied van autofotografie die ik graag wil aanpakken. Er komt nog veel!

Foto: Florian W. Müller

Heb je een advies dat je aan andere fotografieliefhebbers zou willen geven?

Wees open, ga met je ogen wijd open door de wereld. Eis meer van de camera dan alleen het maken van de foto. Speel met motieven en technieken. Bezoek tentoonstellingen! Experimenteer!

Wat moeten we nog meer over je weten?

Ik ben 49, woon in Keulen en werk over de hele wereld. Alleen, in teams, aan grote en kleine projecten. Ik heb bij wijze van spreken altijd een ingepakte koffer in de gang staan. Ik werk als fine art en commercieel fotograaf (dat kan eigenlijk ook), het liefst allebei in één, vaak ook als creative director.

Samen met andere creatieve geesten zet ik graag vraagtekens bij de status quo, zoek ik naar nieuwe perspectieven en denk ik graag buiten de gebaande paden. Ik word enthousiast als klanten iets willen proberen wat honderd fotografen nog niet hebben gedaan.

Ik houd van wat ik doe.

Ik hou van jazz en heavy metal (werkt ook), ben getrouwd en heb een zoontje en als je wilt zien hoe een fotograaf thuis lesgeeft met zijn zoontje, bekijk dan mijn project "Homeschooling with a photographer".