Interview met Linus Bergman

Kunt u ons iets vertellen over hoe u fotograaf bent geworden?

Toen ik 19 was, ging ik met een vriend backpacken door Azië. Om het avontuur te financieren, werkte ik in de verzekeringsverkoop en verdiende ik commissie. Kort voordat we vertrokken, won ik een verkoopwedstrijd en kocht spontaan een camera van het prijzengeld - ik dacht dat het perfect zou zijn om onze reis vast te leggen en de ervaringen met mensen thuis te delen. Tijdens de reis uploadde ik regelmatig foto's vanuit internetcafés en ik werd verliefd op fotografie. Het voelde natuurlijk en de positieve feedback was ongelooflijk motiverend. Tien jaar lang was fotografie mijn constante reisgenoot en gepassioneerde hobby. Na een fietstocht van Zweden naar Spanje kwam het moment dat ik wist dat het nu of nooit was. Vanaf dat moment wijdde ik mij volledig aan fotografie als carrière en sindsdien werk ik onvermoeibaar om deze droom te verwezenlijken.

Vertel ons iets over uw foto's. Waar bent u vooral in geïnteresseerd? Hoe kiest u kleuren, composities, thema's, enz. Waar komt deze interesse vandaan?

Foto: Linus Bergman - Met zijn schaduwvoeg en licht eikenhout geeft het Basel frame de fotoprint op aluminium dibond een gevoel van lichtheid en laat het motief centraal staan.

Het begon allemaal omdat ik mijn reiservaringen met mijn familie wilde delen. Ik was al op jonge leeftijd gefascineerd door de diavoorstellingen van mijn grootouders - zij lieten foto's zien van over de hele wereld, bijvoorbeeld uit China. Deze foto's wekten een enorme nieuwsgierigheid in me op en inspireerden me om zelf op reis te gaan en mijn indrukken vast te leggen.

De eerste 7-8 jaar concentreerde ik me uitsluitend op zwart-wit fotografie. Ik werd beïnvloed door het werk van fotografen als Michael Kenna. In deze fase leerde ik voorzichtig te werken - vooral met lange belichtingen, waarbij een opname 10 tot 20 minuten kon duren en fouten echt pijn zouden doen.

Na een lange creatieve pauze begon ik met kleurenfotografie. Dit viel samen met mijn intrede in de sociale media rond 2017/2018. Sindsdien vind ik het geweldig om de diversiteit aan kleuren in de wereld vast te leggen. Zwart-wit heeft nog steeds een plekje in mijn hart, maar tegenwoordig is kleur een onmisbaar onderdeel van mijn beeldtaal.

Hoe vindt u inspiratie? Wat inspireert u het meest - films, boeken, tijdschriften of uw omgeving?

Foto: Linus Bergman - De grote kleurvlakken en de dromerige sfeer van het motief worden optimaal benadrukt door een ArtBox van wit aluminium. Acrylglas geeft de fotoafdruk meer diepte.

Inspiratie komt voor mij overal vandaan: natuurlijk inspireren films, boeken en tijdschriften mij, maar meestal komt het van mooi licht en het verkennen van nieuwe plaatsen. Zelfs een autorit in de vroege ochtend kan eindeloze ideeën voor foto's opleveren. Ik realiseer me dat reizen me echt helpt om creatief te blijven. Een verandering van omgeving - nieuwe mensen, nieuwe landschappen, nieuwe indrukken - brengt mijn ideeën echt op gang. En ik heb geleerd dat je soms actief op zoek moet gaan naar inspiratie, het valt niet altijd in je schoot

Wat hebt u nog meer gepland voor vandaag?

Ik ga naar buiten en geniet van de zon! De zomer komt eraan, de dagen worden eindelijk langer en lichter. Als Zweed ben ik gewend aan lange, donkere winters - je viert echt de eerste zonnestralen na maanden van duisternis. U hebt vast wel eens Scandinaviërs stil zien staan, ogen dicht en gezichten naar de zon gekeerd - dat zijn wij! Het is ronduit euforisch, haha.

Wat moeten we nog meer over u weten?

Foto: Linus Bergman - Het donkere eikenhout van de Hamburg lijst vormt een duidelijke visuele grens voor de rijkdom aan details in het motief. Tegelijkertijd creëert het een subtiele verbinding met de donkere delen van de foto, waardoor een harmonieus totaaleffect ontstaat.

Mijn naam is Linus Bergman en ik ben fotograaf. Als twintiger heb ik de wereld verkend, soms behoorlijk gekke dingen gedaan en er veel van geleerd. Reizen heeft me meer over het leven geleerd dan welke school dan ook. Jack Kerouac en zijn boek "The Dharma Bums" hebben mij erg beïnvloed en mijn kijk op het leven gevormd.

Nog een paar leuke feitjes: Ik ben geen technologiefreak. Een camera moet gewoon goed aanvoelen, technische toeters en bellen zijn niet zo belangrijk voor mij.

Ik heb veel met film gefotografeerd, maar ik hou ook van digitale fotografie. Tijdens een rustige fase heb ik mijn eerste eigen voorinstellingen ontwikkeld - "ÅäÖ - Analog Pack" - geïnspireerd op de klassieke filmlook. De wereldwijde respons was ongelooflijk en maakt me erg trots.

En nog iets: een vriend en ik zijn momenteel bezig met het openen van een zorgvuldig samengestelde galerie en drukkerij speciaal voor fotografen. Zonder al te veel in detail te treden: De vorige galerie die mijn werk vertegenwoordigde, behandelde kunstenaars niet altijd eerlijk. Deze ervaring inspireerde me om iets op te zetten dat eerlijker is en meer respect heeft voor de mensen achter de kunst. Dus: uw ogen open!